Jeden z najbardziej znanych literatów polskich XX wieku, Konstanty Ildefons Gałczyński, jest postacią związaną z okresem międzywojennej świetności Anina, funkcjonującego wtedy jako swoista „wioska artystów”.
Po powrocie z Wilna do Warszawy poeta jaką swą siedzibę postanowił wybrać Anin. Początkowo zamieszkiwał przy ulicy Leśnej (dziś Homera), by wkrótce przeprowadzić się na ul. Leśną 18 (dziś Trawiastą), w okolice miejsca, gdzie dziś znajduje się wawerska biblioteka i poświęcony mu kamień pamiątkowy.
W czasie swego pobytu w Aninie, Gałczyński napisał kilka swych dzieł, z których niektóre bezpośrednio odnoszą się do tej, wtedy jeszcze odrębnej, miejscowości. W wierszu A la russe, z 1937 roku możemy znaleźć taki fragment:
… Ej, pod Wawrem, ej, na szosie lubelskiej
rozhulał się, rozbisurmanił się wiatr wrześniowy!
Zaczarowane ćmy przypadły do latarni naftowej
świszczą sosny, tańczą sosny farandole diabelskie.
Poeta jest też uważany za twórcę, a przynajmniej popularyzatora określenia „Świdermajer”, które było dowcipnym połączeniem charakterystycznego dla XIX-wiecznych mieszczan niemieckiego stylu biedermeier i rzeki Świder. We wrześniu 1939 roku Gałczyński został powołany do wojska i na zawsze opuścił Wawer. W tym samym miesiącu w czasie walk spłonął jego aniński dom.
Bibliografia
- Szymczak Jadwiga, Osiedle Poetów, w: Wawer i Jego Osiedla, pod red. Jana Czerniawskiego, Warszawa 2007
- Niezwykły Wawer: przewodnik, Warszawa 2017
- Czerniawski Jan, Wawer: korzenie i współczesność, Warszawa 2008