W tym okazałym przedwojennym budynku obrośniętym dzikim winem, znajdowała się niegdyś elektrownia gminy Falenica, dostarczająca również prąd mieszkańcom m.in. Anina, Radości czy Międzylesia. O tym jak ważna była to inwestycja świadczy elegancja jego kształtów, m.in. wielkie przeszklenia w środkowej części budowli i górująca nad nią wieża.
Budynek, dziś opuszczony jest pamiątką po czasach gdy zamiast wielkich elektrowni, takich jak znajdujące się dziś w Warszawie Kawęczyn, Żerań czy Siekierki, energia była zapewniana przez mniejsze obiekty. Zbudowano ją w 1929 roku, stopniowo podpinając do sieci kolejne miejscowości w gminie. Dla lokalnej społeczności było to ogromne zwiększenie standardu życia i dowód na awans do „nowoczesności”. Do czasów okupacji zwiększono moc jej moc z (mało imponujących dziś) 80 KW do 600 KW. Działanie i rozbudowa były finansowane przez mieszkańców obsługiwanych osiedli.
Po wojnie nadal pełniła swoja funkcję, by po wchłonięciu terenów obecnego Wawra przez Warszawę w latach 50 stać się siedzibą pogotowia energetycznego oraz biura zakładu energetycznego. Od lat 70 budynek popada w ruinę, mimo wielu pomysłów na jego ożywienie – od proponowanego przez aktywistów centrum kultury do podstacji energetycznej. W 2017 wpisana do rejestru zabytków.
Bibliografia
- Niezwykły Wawer: przewodnik, Warszawa 2017
- Po kolei: przewodnik podwarszawski, red. Jan Wiśniewski, Jarosław Ziółkowski, Warszawa 2017