Dom przy ulicy Trawiastej 16 to charakterystyczny przykład drewnianej willi, których dziesiątki rozciągają się od Wawra i Anina po Śródborów. Budynki, wznoszone wzdłuż linii kolejowej do Otwocka w tzw. stylu nadświdrzańskim nazywane są popularnie „świdermajerami”. Według opowieści określenie to miał stworzyć poeta K.I. Gałczyński, który przekształcił słowo biedermeier, oznaczające styl popularny szczególnie niemieckiego mieszczaństwa. .
Twórcą specyficznej estetyki świdermajerów – dużych, rzeźbionych ganków, drewnianych kolumienek, miał być znany rysownik i twórca ilustracji do „Pana Tadeusza”, Michał Elwiro Andriolli, który w latach 80 XIX wieku zbudował dla siebie duży drewniany dom z pracownią, a wokół kilkanaście podobnych domków letnich. Wznoszenie „Świdermajerów” w tym popularnym wśród Warszawiaków letnisku stało się elementem lokalnego sznytu. Według lokalnych działaczy przed II wojną światową wzdłuż linii otwockiej stało ich ponad pół tysiąca.
Willa Kazimierzówka wzniesiona została w 1910 roku, a kilka lat później jej kolejny właściciel, chemik Kazimierz Sławiński, nadał jej obecną nazwę. Możemy zobaczyć na niej charakterystyczny detal i zdobienia. Przed wojną zamieszkiwał ją jeden z pracowników browaru Haberbusch i Schiele, z których wielu upodobało sobie Wawer. W czasie wojny mieściła się w nim stołówka Armii Czerwonej. Do dziś na terenie parceli można zobaczyć sosnę z przekrzywionym pniem – pamiątką po zderzeniu z rosyjskim czołgiem. Wnętrza willi można oglądać w wielu produkcjach filmowych i telewizyjnych. To tutaj zdjęcia do „Kroniki wypadków miłosnych” kręcił Andrzej Wajda.
Bibliografia
- Kasprzycki Jerzy, Majewski S. Jerzy, Korzenie Miasta, Tom VI, Warszawa 2004
- Grzegorczyk Piotr, Willa Kazimierówka, w: Gazeta Wawerska nr 11/2018 (15)